Plagiaat, kiekendraad kippengaas
Kijk zie, ik lees te veel blogs zie. Echt. Twee in het bijzonder, eigenlijk. *I’m not an addict, maybe that’s a lieieie* Bij het schrijven van papers voor ‘t schooleken borrelt steevast het verlangen op om mijn tekst stiekem op te fleuren met allerlei tierlantijntjes en spreektaal en al. Faut le faire. Maar in een academisch taal- en letterkundig milieu wordt dat niet zo geapprecieerd, meneer. Neen, wij moeten doen van algemeen Nederlands en van moeilijk gaat ook. Universiteit, quoi.
Misschien interessante materie voor een scriptie, ooit. “Waarom we niet schrijven wat we zeggen en andersom.” Het leven zou veel aangenamer zijn, zeg ik u.
NEE!
Gisteren ook in "Frontlijn": een originele actie om de proteststemmen van het VB in Antwerpen af te snoepen: www.nee-antwerpen.be. Lees vooral ook het dagboekfragment van 17 februari '06 alwaar men aan de voordeur van burgemeester Janssens aanbelandt ...
Hebt u hem al?
Jean-Marie Dedecker heeft een boek geschreven. Over waarom hij vindt dat het cordon sanitaire slecht is. En dan nog 226 bladzijden over iets anders. Dat kwam hij de voorbije week vertellen in “Morgen beter”, “Het journaal”, “Het nieuws”, “Polspoel & Desmet”, “Frontlijn” en dan vergeet ik er wellicht nog enkele. De eerste 16 000 exemplaren van het boek zijn al uitverkocht. Ter vergelijking: Verhofstadt en Dehaene raakten nauwelijks 2500 exemplaren van hun boek kwijt, Stevaert is moreel verplicht om ze gratis weg te geven. Op de vraag hoe hij die hoge verkoopcijfers verklaart, antwoordt Dedecker dat hij ideologisch geen blad voor de mond neemt, een veel vlottere stijl hanteert dan zijn collega’s … dat soort dingen. Zou dat klein beetje media-aandacht ook niet wat geholpen hebben, mineer?
Lewie is dood (leve Lou!)
Het is maar dat u het weet. Nu, erg is dat niet, want u had al langer begrepen dat Lewie en Lou in feite tot dezelfde gespleten persoonlijkheid behoorden. Om een reden die mij eerlijk gezegd even onduidelijk is als u. Het had iets met een alias voor struikgewas.be te maken enzo. Aangezien dat momenteel een nieuw leven tegemoet gaat, leek het me best om ook maar meteen afscheid te nemen van Lewie, ik was ‘m toch al een tijdje beu. Aan euthanasie doen we niet: onzen bruine trekt niet genoeg om het honorarium van Jef Vermassen te bekostigen. Lewie’s onthoofdingsvideo werd wel al doorgespeeld aan deze site. Amen.
Een pluim voor Chris (vd A.) & Co
Lang geleden, toen de dieren (géén komma) Ariel Sharon, Charles De Gaulle en Richard Nixon nog spraken, was “Panorama” het paradepaardje van de openbare omroep. Geen NIR, BRT, BRTN of VRT zonder “Panorama”, de moeder van wat men later “duidingsmagazines” is gaan noemen, zeg maar. Mijn vroegste herinneringen aan het programma gaan terug tot eind jaren ’80 toen het driespan Paul Muys, Frieda Van Wyck en William Van Laeken de Panorama-kar voort trok. Ze dwongen alledrie een soort respect af dat ook Bavo Claes van élke VRT-kijker kreeg, gewoon omdat ze hun job ernstig namen en deden. Besides: ook Paul Jambers leerde de knepen van het vak in de Panorama-stal, om er later op Vilvoordse bodem grondig zijn poten … euh voeten aan te vegen.
Dát Panorama dames en heren is weer helemaal terug. (Wie hier enige plaatsvervangende trots opmerkt heeft mensenkennis, al heb ik hoegenaamd geen idee waar hij vandaan komt.) William Van Laeken overleefde nipt een eenzame opsluiting in de catacomben aan de Reyerslaan, en de VRT wou besparen op een fortuin aan maquillagekosten om wekelijks zijn -wegens gebrek aan zonlicht- opgelopen lijkkleurtje weg te schminken. Dat allemaal ten behoeve van één enkele aan- en afkondiging van een aangekochte reportage die samen nauwelijks 5 minuten duurde (de aan- en afkondiging). “Ter zake zondag” heette het, naar “Ter zake zaterdag”, het kransje van het Coninxkoppel Frieda & Alain, dat tegenwoordig trouwens “De zevende dag” heet. De vroegere “Zevende dag” was dan weer de zondagse variant van het huidige “Ter zake”, voor wie de cirkel rond wil hebben.
Met Willy’s vrijgekomen cosmeticabudget en wat extra overheidssteun, zou er voortaan elke maand aan één reportage uit eigen huis worden gewerkt. Met een frisse generatie journalisten die het journaille van Dag Allemaal & Co even zou tonen wat doorgaans onder nieuwsharing en ontgullingsjournalistiek wordt verstaan. Want behalve Chris De Stoop en een moedige enkeling gesteund door het Fonds Pascal Decroos, leek niemand in Vlaanderen nog geïnteresseerd in het genre. Rudi Vranckx gaf een tijdje terug het goede voorbeeld met een ijzersterke reportage over terreur in België.
En anderhalve week terug was het er boenk op met de intussen beruchte uitzending over het gokschandaal in het Belgische voetbal. Aanvankelijk pleitten alle betrokkenen onschuldig en had de zaak geen prioriteit voor het gerecht, maar vandaag gaat de voetbal pas écht aan het rollen. Met bekentenissen en ontslagen en al.
Historisch heeft het (althans voor voetballeken) wellicht niet eens het belang van een mini-Watergateschandaaltje. Maar de symboolwaarde van de bewuste reportage voor de Vlaamse media als zogenaamde vierde macht is niet te onderschatten. Hopelijk is dit een aanzet naar meer van dat. Het is de taak van journalisten om de waarheid te vertellen of die te achterhalen als ze niet gekend is. Het is de taak van een openbare omroep om de bevolking te informeren. En ik vind het heerlijk, dat "mijn belastingsgeld" daar voor gebruikt wordt. Hoe meer, hoe liever mijnheer Van Thillo.
De wereld in het klein
Een tijdje geleden gelezen bij Tom Bogman en nu bij Zetduivel ... dat brengt een mens op ideeën ...
Music, maestro!
Muziek downloaden? Stout, illegaal, mag niet! Op tinternet vind je nochtans velerlei gratis alternatieven om legale muziekskes binnen te halen: betterpropaganda.com is er zo eentje, dit is er een andertje:
(via dj embie)
Genius Richard
Fuck Oasis! Peter Verhulst, de Wim Oosterlinck van de jaren ’90, heeft het altijd gezegd: “Urban hymns” van The Verve is het beste album aller tijden. En gelijk heeft hij. Sinds de split van de groep heeft frontman Richard Ashcroft al 3 soloalbums uit. Edoch, pas wanneer ene Chris Martin Ashcroft de beste zanger ter wereld noemt, krijgt ie weer het respect dat hij verdient. Gisteren zat hij in de studio van StuBru en bewees hij met verve (hu-hu) dat Chris Martin het bij het rechte eind heeft. En Knack ondervond dat die arrogante kwal eigenlijk best wel meeviel …Als je ’t mij vraagt: liever op Marktrock dan op Werchter deze zomer, veule gezelliger.
Damesschoenen
... dat is wat ik eergisteren onbewust gekocht heb in m’n voorbereiding om te gaan marathonnen. En nu dus pas ontdekt op tinternet: de “Nike air jet stream IV” is eigenlijk een loopschoen voor vrouwen, ha! Nochtans staat er geen (m/v)-vermelding op de doos en de verkoopster van Brantano heeft me er ook niet attent op gemaakt dat ik schoenen voor de andere sekse aan't passen was. Nu, op de vraag waarin “running shoes” verschillen van “multi-sport shoes” kwam ze ook niet verder dan “running shoes zijn om mee te lopen en …” juist.
Soit, ze zien er spuuglelijk maar macho genoeg uit, zolang er geen naaldhakken onder staan hoor je mij niet klagen. Ze zitten goed en ’t is net alof je er mee op wolkjes loopt, dát is wat telt. Adieu Rucanorsloefkes!
Vakantie!
De tweede week van februari, jawel. Bijzonder welgekomen na een kerstvakantie en een ganse maand januari met de neus in de boeken. Wat kan het toch heerlijk zijn om zonder schuldgevoelens te niksen terwijl de rest van de maatschappij druk doende is druk te doen. Vanaf morgen denk ik daar ongetwijfeld alweer anders over, want een ganse week zonder bezigheden gaat al gauw vervelen.
En dus vorige week met enige vooruitziendheid een Lomo Fisheye besteld via Ibood op vriendelijk aanraden van Pietel. Vandaag is het dingetje gearriveerd, netjes binnen de beloofde leveringstermijn, ondanks sommige onheilspellende berichten op het forum van de betreffende internetwinkel. Tijd en middelen dus om m’n photoblogje nog eens wat aan te vullen, nu nog een fotogeniek winterzonnetje en de vakantie is compleet.
Free fuel
En Stevaert zit er voor niks tussen!
Hoe laks kan je zijn?
Marathongekte
De kogel is door de kerk. Noem het een slinkse manier om een linkje op zijn weblog te versieren (een mens moet er iets voor over hebben), maar voortaan loop ik Koen Fillet achterna. Niet richting New York natuurlijk en zeker ook niet met dit weer – een kwartierke fietsen en je proeft de wintersmog op je lippen, yuk. (In Antwerpen zie je vanuit de Lange Nieuwstraat de Kathedraal trouwens nog amper staan). Maar goed, benieuwd hoeveel marathonkilometers mijn tengere lijf aankan. Met 1m90 en 65kg heb ik alvast het postuur van de gemiddelde Ivan Sonck, dus dat zit wel snor. Ik zei “postuur”, niet “schermuitstraling”.
Of het een dagelijkse routine gaat worden is zeer de vraag. Koen zit momenteel aan een halfuurtje per dag, da’s wat ik al enkele jaren 2 à 3 keer per week “presteer”, dus ik weet wat me te doen staat. Wandeljoggen bijvoorbeeld, het werd me plots duidelijk waar die peesontstekingen telkens vandaan komen. En nieuwe loopschoenen zijn ook welkom, want mijn Rucanorsloefkes uit ’96 zijn hun hoogtepunt al een eeuwigheid voorbij. Iemand een idee waarop ik de komende 10 jaar best door het leven kan hollen?
