Het einde is voorbij

De Ijzeren Brug is weg. De nostalgicus in mij had zich nog zo voorgenomen er een laatste keer over te rijden. Pedoem … pedoem. Geen brug in Vlaanderen waar je met zoveel charme uit je zetel de hoogte in wipt, bij de overgang tussen op- en afrit, en het middenstuk. Geen attractie op de Sinksefoor kon er tegenop.

Ze was lelijk, de "Kemelbrug", maar ze was nuttig en aangenaam in de omgang.

Gelukkig is de Antwerpenaar (zelfs die op het schoon verdiep) niet vies van enige sentimentaliteit (zie ook het aandoenlijke Knackdossier: deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7) en mag het stadsgedicht “Brug” van Bart Moeyaert tot 20 september ‘06 op het graf van de Kipdorpbrug pronken. Met wat geluk blijft het daar nog een dertigtal jaar langer staan.

Lou @ 5:00 a.m.