Dingen die het leven aangenamer maken #1: het vershoudboke

U kent dat wel: u opent bij het ontbijt de broodzak. Het betreft geen vers brood, maar een bij een eerdere maaltijd reeds aangevreten exemplaar. De eerste boterham die zich aandient, is niet bepaald vers of krokant te noemen. De anderen ook niet, maar voorál die eerste niet. Eerder iets tussen de twee in. Sponzig, droog.

Een oplossing kan zijn om de betreffende boterham aan één van uw huisgenoten te laten en de tweede boterham uit de zak te consumeren. Als u geen huisgenoten hebt, bent u vanwege uw overtollige oud brood wellicht een graag geziene gast bij uw ma of opoe. Vlijtige producenten van muffe chapelure of broodpudding met kleffe smaak, maar dat ter zijde.

Indien u wel huisgenoten hebt, zijn er ongetwijfeld al harde woorden gevallen over het behoorlijk afsluiten van de broodzak. Dat bovendien niet u, maar steeds één van uw huisgenoten wordt opgezadeld met de intussen beruchte eerste halfdroge boterham, doet vermoeden dat er kwaad opzet in het spel is. Een vermoeden waarvan de beschuldigende vinger in uw richting wijst. Een vermoeden dat vooralsnog niet werd bevestigd, maar u beseft dat het slechts een kwestie van tijd is alvorens die beschuldigende vinger de gevreesde waarheid zal onthullen. U zal dan geen kant meer uit kunnen en gedoemd zijn om de rest van uw dagen halfdroog brood naar binnen te werken onder het alziend oog van uw onrechtvaardige rechters.

Maar zo ver is het nog niet en in plaats van in de tegenaanval te gaan, en uzelf nog meer verdacht te maken, doet u er beter aan u op te werpen als verzoener. Hij/zij die diplomatie hoog in het vaandel draagt en een voorstel lanceert waar iedereen wel bij vaart, tot uw ma en opoe toe. Teneinde een vlotte communicatie te garanderen wanneer het onderwerp wordt aangesneden, geeft u uw vondst een naam: het vershoudboke.

Het vershoudboke is die boterham die u aanvankelijk (terug) in de zak zette, idem dito wat betrof uw huisgenoten. Diegene die niemand echt graag mag maar die er nu eenmaal is, de Tanguy Veys onder de boterhammen, zeg maar. Met dat verschil dat het vershoudboke wél verdienstelijk is, al is het maar voor even.

De praxis van het vershoudboke bestaat er namelijk in dat voortaan iedereen mits onderling akkoord dat eerste sneetje overslaat. Dat ene boke wordt opgeofferd om de rest van het brood vers te houden. Wanneer dan het betreffende brood niet volledig wordt genuttigd, wordt het vershoudboke opnieuw voor de overige boterhammen geplaatst tot een volgende maaltijd. Een vershoudboke dat de volledige rit heeft uitgezeten en dus verdienstelijk is geweest voor het vershouden van een (en slechts één!) volledig brood, wordt in de daartoe bestemde zak voor afgeschreven vershoudbokes gedeponeerd met ma of opoe als bestemmeling.

Let wel: het vershoudboke is enkel efficiënt bij lang brood, van het soort waar alle boterhammen min of meer dezelfde oppervlakte hebben. Vershoudbokes met een kleinere oppervlakte dan die van het aanpalende boke zijn gedoemd om in hun opdracht te mislukken en zijn dus volstrekt nutteloos.

Lou @ 5:33 p.m.