Onthutsend
“Amai”, is mijn stopwoordje. Bij elke verwondering of ergernis die me op een dag tegemoet komt, gaat het verdere commentaar vooraf. Zonder het zelf nog te beseffen. En geloof me: een mens ondergaat per dag meer verwonderingen/ergernissen dan hij vermoedt. Hoe ik dat zo weet? Eén van de eerste woordjes waarmee mijn neefje, anderhalf jaar jong, zich momenteel spontaan en foutloos uitdrukt is “amai”. Met dank aan nonkel L., ik was er even niet goed van.
Lou @ 8:45 p.m.
Hier werd maar liefst 4 keer op gereageerd!
Ik heb dat met "oei" :D
dat uw neefje dat overneemt , zal je achtervolgen tot ver na het einde van je dagen denk ik ze maat! :p
Shit maat,'t doet ook maar raar om je dochtertje "verdomme" te horen roepen als ze iets liet vallen. Fuck, Amaai zeg, daar was ik verdoeme ook niet goed van. Er worden tegenwoordig , bollocks, geen krachttermen meer gebruikt ten huize du coin, merde alors. Geschreven des te meer!
Ik gebruik amai de laatste tijd als een overdreven "ja".
-warm he?
ama-ai!
-ebde genen honger?
ama-ai!
:)
Een reactie posten
<< Home