Lewisiana onthult: beroepsinterviewee doet boekje open

Eerder deze week kondigde Lewisiana reeds aan het deksel te lichten van de grootschalige interviewfraude waar onze geschreven pers z'n boekje aan te buiten gaat. "De intussen beruchte fotomanipulaties zijn slechts het topje van de ijsberg wat betreft de verlakkerij in onze dag- en weekbladen", aldus onze kroongetuige die we voor het gemak E. noemen.
E. is interviewee van beroep, geïnterviewde, of beter: stand-in. “Hebt u er ooit al eens bij stil gestaan hoeveel tijd mensen kunnen verliezen met het geven van interviews?” We hebben ons nog maar net geïnstalleerd op een rustig terrasje in het Gentse, en E. komt al helemaal op dreef.

E: Als een politicus, nieuwsanker, acteur, muzikant of whatever het journaille van pakweg Humo over de vloer krijgt, is hij al gauw drie uur kwijt. Een ietwat politicus van formaat geeft minstens drie verschillende interviews, aan evenveel bladen per week, radio- en tv-interviews dus niet meegerekend. Alleen daar al gaat quasi één volledige werkdag in op, duurzame tijd die aan belangrijkere dingen kan gespendeerd worden.


Lewisiana: Laten we even beginnen bij het begin. U beweert dat het merendeel van de interviews met bekende mensen in de dag en weekbladpers vals is.

E: Affirmatief! De foto’s die er bij staan uiteraard niet, een fotoshoot neemt niet zo veel tijd in beslag als een interview. Al heb ik de indruk dat sommige BV’s hoe langer hoe meer op Chris van den Durpel beginnen lijken (grinnikt).


Lewisiana: Wie geeft die interviews dan, als BV's dat zelf niet doen?

E: Ik. Niet alleen natuurlijk, samen met een uitgebreid netwerk van collega’s. Kijk, quasi elke bekende Vlaming beschikt over een aantal stand-interviewees, zoals we in het jargon wel eens worden genoemd. ’t Is trouwens een fenomeen dat uit de States kwam overgewaaid en ondertussen al zo’n vijf jaar big business is in Europa. Bon, de meeste stand-ins werken behoorlijk goed samen. Met elkaar, maar uiteraard ook met de persoon van wie we verondersteld worden er voor in te vallen.
Als een journalist pakweg Yves Leterme wil interviewen, contacteert hij Leterme of de persdienst van zijn kabinet die op hun beurt een stand-in contacteren met de vraag om een Letermeke te doen. Je wordt dan kort gebrieft over de laatste stand van zaken en vervolgens wordt er een interview geregeld. De rest is puur inlevingsvermogen.


Lewisiana: Dus als ik het goed begrijp spelen de media het spel gewoon mee?

E: Uiteraard, wij zijn hun broodwinning, zoals BV’s onze broodwinning zijn, punt aan de lijn. Een stand-in die zijn job goed doet kan even geloofwaardig uit zijn nek lullen als eender welke BV. Een behoorlijke voorbereiding is daarbij essentieel. Je moet op de hoogte zijn van alles, maar dan ook àlles wat zich in het leven van een BV afspeelt. Een goede verstandhouding is daarbij zeer belangrijk.


Lewisiana: Met wie hebt u zo’n verstandhouding?

E: Politici zijn mijn specialiteit. Leterme, Verhofstadt, Vandenbossche … noem maar op. Met hen hang ik quasi dagelijks aan de lijn. Maar ik vertegenwoordig ook mensen uit de media zelf. Wim De Vilder, Bart Peeters … vooral Sergio en Eddy Wally zijn leuk om doen.

Waarom zuigen journalisten niet gewoon zelf hun interviews uit hun duim, als het dan toch fake mag zijn?

E: Hola, dit is een vak mijnheer, een metier! En niet eens zo'n simpel. Journalisten beschikken doorgaans niet over genoeg verbeeldingskracht en empathie om te doen wat ik doe. Logebroeder Siegfried Bracke heeft me ooit eens toevertrouwd een Covelierske te hebben geprobeerd, en hij heeft daar serieus mee afgezien. Niet veel later lag Coveliers uit de VLD.


Lewisiana: Zijn er ook mensen voor wie u weigert in te springen?

E: Zeker, het Vlaams Belang moet bij mij niet komen aankloppen. Uit principe, maar ook omdat de repressie bij eventuele fouten niet van de poes is. Ik ken meer dan één collega die werkonbekwaam is geworden vanwege fysieke en psychische “ongemakken” na interviews die voor de partijtop niet extremistisch genoeg waren.

Verder bedank ik ook voor mensen van wie het imago niet meer te redden is: Bert Anciaux en Laurette Onkelinx bijvoorbeeld. Pas op, dat is niet noodzakelijk hun eigen fout he. Da’s de schuld van mijn collega’s die hun job niet goed doen. Dat plan om de luchthaven van Zaventem te verhuizen kwam natuurlijk niet van Anciaux zelf, idem dito met de Olympische Spelen van Bart Somers. Stand-ins die zulke voorstellen lanceren -omgekocht door politieke tegenstanders, dat spreekt- veroorzaken regelrechte drama’s, dat kan je je wel inbeelden. Somers wíl de Spelen helemaal niet naar Vlaanderen halen, maar moet nu wel doen alsof omdat één of andere lolbroek hem die uitspraak in de mond heeft gelegd, letterlijk. Zoiets brengt onherstelbare schade toe aan je reputatie hoor. Kijk naar Anciaux, die wordt zelfs binnen z’n eigen coalitie niet meer serieus genomen.


Lewisiana: U doelt nu op de reactie van Renaat Landuyt die in De Morgen het verhuis-Zaventem-voorstel dat Anciaux via zijn weblog lanceerde met een niet mis te verstane West-Vlaamse nuchterheid afkraakte.

E: Voila. Tussen haakjes, die reactie was trouwens niet van Landuyt maar van mij. Maar wat betreft die weblog van Anciaux: da’s echt wel de grootste blunder die hij in zijn politieke carrière gemaakt heeft. Schrijft hij die zelf? Natuurlijk niet, dat zijn vaak paginalange epistels, alsof een minister dààr de tijd voor heeft. Ik geef het u op een blaadje: de weblog van Anciaux wordt gevuld door stand-ins. Niet door één maar, Anciaux kennende, door een dozijn. Die allemaal op dezelfde golflengte krijgen, da’s om problemen vragen, toch?


Lewisiana: Waarom klaagt Anciaux die mensen dan niet gewoon aan, als ze hun werk niet naar behoren doen?

E: Zoiets is bijzonder pijnlijk om te moeten toegeven he. Ziet u het hem al zeggen? “Dat voorstel kwam niet van mij maar van de mensen die mijn weblog schrijven”, du’uh. Een coureur die epo heeft gepakt en er zelfs voor is veroordeeld, zal ook nooit met zoveel woorden zeggen dat hij dopingzondaar is.
En bovendien: wie gaat Anciaux geloven?


Lewisiana: Wie gaat u na dit interview geloven? Vanwaar die plotse drang om dit alles aan de buitenwereld bekend te maken?

E: (zucht) Over die eerste vraag maak ik mij geen illusies: ik kan voorbeelden genoeg geven die aantonen dat ik de waarheid vertel. In De Morgen van dit weekend zullen bijvoorbeeld een aantal BV’s toelichten waarom ze hebben ingestemd om hun gezicht te ontlenen aan de verkiezingscampagne van Patrick Janssens (De campagne was op het moment dat dit interview werd afgenomen nog niet publiek gemaakt nvdr.). Stany Crets & Peter Van den Begin zullen hun antwoord afsluiten met iets in de trant van “Een burgemeester die Patrick heet vinden wij wel geestig, omdat dan vroeg of laat een tunnel naar hem wordt genoemd.” Zelf gevonden (lacht). (Dit is effectief in dezelfde bewoordingen in de zaterdageditie van De Morgen te lezen nvdr.)

Waarom ik hier nu mee uitpak heeft als voornaamste reden dat ik binnen ben, met excuses voor deze geweldige anticlimax van uw scoop. Het kan mij allemaal niet zoveel meer schelen en ik hou wel van wat opschudding nu en dan. Benieuwd welke media hier op gaan reageren en hoe, om van het klootjesvolk dat jàren ontwetend bij z’n pietje werd gepakt nog maar te zwijgen. Het moet maar eens gedaan zijn met dat boerenbedrog, niet? “Eerlijk duurt het langst” zijn mijn vader zaliger altijd, al is de mens er nooit rijk door geworden. Welnu, eerst rijk en dàn pas eerlijk worden is de boodschap zeg ik u!

Wat ook mee speelt is dat ik nog een appeltje te schillen heb met een hele grote mediameneer wiens naam rijmt op het Scheldedorpje Lillo. Benieuwd hoe hij zijn gazetten gaat vullen zonder zijn belangrijkste letterenleverancier (grijnst).


Lewisiana: U bent niet de beste vriend van Christian V …

E: Inderdaad, maar meer wil ik daar ook niet over kwijt, die man is tot alles in staat. Op het moment dat u dit interview publiceert, ben ik met mijn madammen al aan het rentenieren op een eilandje in de Stille Zuidzee. De Vlaamse Berlusconi ziet mij nooit meer terug.


Lewisiana: Nu hij weet waar hij moet zoeken misschien wel. Bedankt voor dit gesprek!

Meer tijd om E. aan de tand te voelen was er helaas niet. Lewisiana kreeg wel de belofte dat eventuele verdere vragen via onze site zouden beantwoord worden.

Lou @ 3:00 a.m.