10 juli 2006

Eerste pensioenaanvraag werkneemster melkveesector aanvaard (ofte: het geheim achter populaire taalblog ontsluierd!)

Haar naam: Louisa. Haar taak: melk geven en taalkoeien aankaarten. Tot voor kort althans, want vandaag gaat Louisa met pensioen. “De combinatie van de twee werd me te veel”, vertelt ze, “ondanks de goeie zorgen van Esther en Tom”.

Louisa werkte haar eerste vier levensjaren voor melkproducent Inza. Wegens iets te hectisch koos ze een zestal jaar geleden voor een andere leefomgeving: een stal in de faculteit biologie van de K.U. Leuven. Aanvankelijk diende ze daar enkel als onderzoeksobject voor de biowetenschapstudenten. “Maar een half jaar geleden stonden plots twee studenten Taal & Letterkunde voor mijn neusring.” Bloedonderzoek dat eerder was uitgevoerd door een prof biologie, had aangetoond dat Louisa één van de weinige universiteitskoeien ter wereld is met aanleg voor taalvaardigheid.

“Ik was wel even van mijn melk, ja. Wanneer er geen colleges worden gegeven en ik dus een tijdje niet van nut ben, los ik wel eens een kruiswoordraadsel op in de Flair, maar verder dan dat reikte mijn interesse in taal niet.”

Althans, dat dacht Louisa want de betreffende studenten, Tom en Esther dus, onderwierpen haar aan een groot aantal taalkundige vraagstukken, met een verbluffend, nooit eerder gezien resultaat. Daarvan brachten ze nauwgezet verslag uit op hun taalblog met de toepasselijke naam Taalkoeien.

Maar aan dat avontuur komt nu abrupt een einde. Vorige week werd in het Vlaams parlement namelijk het gemeenschappelijke wetsvoorstel van minister van Landbouw Leterme en minister van Pensioenen Tobback goedgekeurd. Dat stelt, overigens zeer tegen de zin van de Boerenbond, dat koeien voortaan zelfstandig mogen beslissen of ze met pensioen gaan. Enige voorwaarde is dat ze de leeftijd van 10 jaar moeten bereikt hebben. En zo oud wordt Louisa vandaag.

“De Boerenbond kan mijn uier kussen”, grapt ze, “ik verhuis straks naar een luxeboerderij in Vlaams-Brabant waar uitsluitend dames van mijn leeftijd worden opgevangen. Tijd om van het leven te gaan genieten, me dunkt.”

Of ze het niet erg vindt dat Taalkoeien er nu noodgedwongen mee moet ophouden? “Ja natuurlijk, maar Esther en Tom redden zich wel. En als ze er toch nog mee willen verder gaan, kunnen ze misschien eens polsen bij één van mijn dochters … of mijn kleindochter Rita: die vult zelfs probleemloos iedere dag het kruiswoordraadsel van De Standaard in.”

Hier werd maar liefst 1 keer op gereageerd!

Op 11/7/06 08:34, schreef Anonymous Anoniem:

bedankt lou, voor het fijne tekstje. En zoals Louisa vertrekt naar een luxeboerderij in Vlaams-Brabant, zo trekken esther en ik naar Berlijn.

 

Een reactie posten

<< Home