Woord vooraf

Besten leezer

Bedenkt uw eigen nekeer enkele reedenen om nooit met een weblogboek te beginnen:

• Ge gooit uw privé leven te grabbel! Wie weet leest er wel een bekende van u mee, en die komt dan dinges te weten waarvan gy liever niet hebt dat bekenden het te weten koomen. Van onbekenden wilt ge dat eigenlyk evenmin, maar die kent ge toch niet dus dat kan u niet zoveel scheelen.
• Er bestaan hardnekkige geruchten dat weblogboekschrijvers vol zyn van zichzelf, dat ze hun eigen geweldig interessant vinden. Want wie, behalve gyzelf, heeft er wat aan dat ge heel der dagen over uw eigen schryft en over hetgeen ge meemaakt? De indertyd verweesd achtergelaten kykers van Big Brother niet te na gesprooken, maar met zo’n allegaartje als leespubliek voor ogen, moet ge al gedomme wat inspiratie en goesting hebben om u nog voor uw schrijfmachien te zetten. Of áchter uw schrijfmachien, te zien langs welke kant de knoppen staan. Vroeger was dat allemaal veel gemakkelyker: ge zette uw eigen AAN uw schryftafel en als ge toch nog langs de verkeerde kant zat, dan had ge gewoon uw papier 180 graaden te draaien.
• Weblogboeken schrijven kost tyd en inspiratie en vraagt u nu nekeer af: wie heeft er dat nog in onze verdorven westerse kapitalistische maatschappy? Gepensioneerden, werkloozen, kinders, gehandicapten en illegalen. En Proper Prospeirken van aan den overweg, dien is dat ongeveer alle vyf. Maar denkt ge dat dat interessante lektuur opleevert? Ik denk dat niet, maar Proper Prospeirken heeft dan gelukkiglyk ook nog geen schryfmachien.

Welnu, ik heb er wel één en interessante lektuur of niet, het ding stelt my in staat bovenstaande reedenen teniet te doen met deze woorden: ge gaat uw eigen toch niet aantrekken wat anderen van u denken zeker? Akkoord, dat is nog geen reeden om iets te doen, maar wel één die u niet langer mag tegenhouden om iets te doen.

Wees welgekomen in Lewisiana. Ge moogt uw schoenen aanhouden als ge uw voeten maar veegt voor ge binnenkomt.

Lou @ 2:33 p.m.